ARZU OKAY "Bana oy verirseniz size donumu hediye edeceğim

Küçücük bir yandan satın alınan film furyasına gidişnen bir masumun, bana oy vermek size donumu hediye edecek olan diyen bir cezbedicinin, sol görüşün en küçüklerinden küçüklerden oluşan deli gibi kitap okuyan bir savunucunun, çocuk yaştaki 40'lı öğrencilerden öğrencilerden alınacak yemekte verilen bir kandırılmışın, herşeyden öğrencilerden iğrendirici bir dünya tasarımında çığırdan yeniden bir dünyada küçük kızdesinin, sinemada bir küçük kızda kızdanın rolünde, sinemada bir kız çocuğunun üzerinde bir kadında, tüm yeşil göznaşında o.

detylar için görselelre ilerletiniz

.. Arzu okay 1954 yılında istanbulun bomonti semtinde doğdu babası şoför annesiyse ev hanımıydı. onun çilesi henüz 10 aylıkken annesinin ve babasının boşanmasıyla başlayacaktı. babası evi terke etmiş ve bir başka kadınla hayat kurmuştu. 1970 yılına kadar sıradan bir ailenin fakir ama alımlı bir kızı olarak sürerecekti hayatını. Yaşı büyüdükçe de babasını özleyecek ve merak edeceti. kimdi neciydi neler yapardı hep aklındaydı bir gün canına tak edip babasını bulmaya karar vermişti. O günü kendisi şöyle anlatacaktı: Babam başka biriyle evlenip aile kurmuş. 13 yaşındayken gidip tanıştım,

Adana’ya. Beni istemedi.Onu suçlamıyorum ama babam olsun isterdim. henüz 15 yaşındaki yalnız ve fakir kızın hayatı birden değiştirecekti. sinema kraliçesi olunca yapımcılar hemen bu kadına başrol verirler oynadığı filmin adı ölünceye kadardır .rol arkadaşı ise ayhan ışıktır. Bu mazum yüzlü kız türk sinemasının aradığı taze kan olacaktır bir süre... 15 yaşıdayken kendinden yaşça büyük adamlarla aşk sahnelerinde oynuyor yaşından beklenmeyecek derecede iyi performanslar sergiliyor. siyah beyazdan rengaren yıllara geçişte büyük bir telaş vardı ...

işte tüm bunlar insanları sinemadan uzaklaştırdı. türk sineması seyircisini kaybetmeye başladı. televişzyonda türkiyeye yeni gelmişti. bu sayede sinemada evin içine girmişti. kısacası televizyon sinemayı nakavt etmiştir. sinema salonlar birer birer kapanmaya başlar. kurtuluşu komedi seks filmlerinde arar yapımcılar. önce yabancı filmlerin kopyası yapılır. hem cinsel hem gülmece unsurları taşlıyan bu fişlmler tüm dünyada iş yapmaktadır. ve ilk film 5 tavuk bir horozdur. bu film sşinema salonlarında patlama yaratmıştı adeta. ama seyirci aynı seyirci değildir o da değişmiştir. salonlar ipsiz sapsız cinsel açlıkla dolu insanlarla dolup taşmıştı. adana ankara istanbul başta olmak üzere bir çok şehir civciv çıkacak kuş çıkacak ayıkla beni hüsnü şipşak basarım gibi cinselliği çağrıştıabn afişlerle donatılır. duygsal

sözlerin yerini gişricek çıkıcak parçalıycak kelimleri alır. ülkenin karmakarışık dönemninde iyi gfelir bu filmler sakinleştirici uyuşturucu niteligindedir. ve filmler filmleri izler... beş kadın bir erkek, yırt kazım, bazıları cacık sever, muz sever misin gibi yüzlerce film sinema salonlarını süsler...oyunculuk öenmli değildir önemli olan vucut ölçüleridir. geçimini sinemadan sağlayan yüzlerce sanatçı bir girdabın içine girmiştir artık. Arzu okayda 70’li yılların sonunda başlayan Yeşilçam’ın o ‘karanlık’ döneminden nasibini fazlasıyla alan oyunculardan biri oldu fikret hakan la ayhan ışık la başrol oynayan o kadırn artık sinema salonlarında eli biryerinde gezen geçnliğin hayallerini süsleyen kadın olmuştu. kötü günler birer bire silinir aklından.işler ilerleyince bir makina alıp imalata başlarlar

ardından hiltonda yapılan bir moda fuarına muracat eder oraya gittiğinde ihracat müşterileriyle tanışır ve artık işler gelişmöeye başlar. üretim için bir makine alır kendisine ardından o iki olur sonra 10 derken yüzlerce makineye ulaşırlşar. ve yanında 600 kişi çalışıyordur artık. Arzu okaysa o günlerde çok sevdiği parise yerleşme kararı alır. valizini toplayıp geçmişini geride bırakıp parise uçar. orada şık caddelerden birinde mağaza açar.

her geçen gün biraz daha başarılı olur hayatın sürüklediği biri olmkatan çıkıp tam tersine oınu sürüklemenin tadını çıkarmaya başlamışlır artık. kendisi bile inanmakta zorluk çekse de mutludur artık arzu okay. ve sıra gönül işlerine gelir. istanbula sık sık yaptığı yolculardan birinde kalbinin sahibini de bulur. bir süre flört edttikten fransa vatandaşı olan ahmet neidik ile evlenirler. bir kızları da olur eda isminde. pariste 3 katlı bir villa satın alarak orada yaşamaya başlar. bu rada türkiyede ürettiği malları dünyanın 4 bir yanına ihraç eden

arzu olkay bir de ödül alır. dönemin bakanı ışın çelebinin elinden istanbul ticaret odasnın kendisine verdiği ihracat rekoru ödülünü alır. Sişnemada hiç ödül almayan bu kadın türkiye ihracat rekoru ödülünü almıştır. gururludur. 14 milyıon dolarlık ihracat gerçekleştirmişti. tüm bu paris serüveninde hiç ortalarda görünmek istemnez arzu okay hep uzak durur basından adeta kaçar. sık sık annesini görmek için türkiyeye gelse de kimselerin gözüne sokmaz kendisini. #arzuokay #zerrinegeliler #fericansel izliyor yılmaz köksal vs ruşen çakır

Arzu Okay Diyarbakır'da hendek eylemine katıldı
Yeşilçam oyuncusu Arzu Okay, Diyarbakır'da 31 Aralıkta 2016 DA düzenlenen 'hendek' eyleminde yaralandığını söyledi.

70'li yıllarda yükselen erotik film furyasının önde gelen isimlerinden olan Arzu Okay, kısa süre önce Fransa'dan Türkiye'ye temelli dönüş yaptı.

Arzu Okay'ın, 29 yıl yaşadığı Paris'ten Türkiye'ye taşınır taşınmaz Diyarbakır'a giderek 'hendek' eylemlerine katıldığı ortaya çıktı.

Arzu Okay'ın oyuncusu olduğu bir filmin afişi.

Bianet'e konuşan Arzu Okay şunları söyledi:

60 YAŞIMDA İLK KEZ..
"Orada olmak zorundaydım. Çocuklar ölürken sessiz kalırsam kendi çocuğumun yüzüne nasıl bakarım diye düşündüm" diyen sinema sanatçısı Arzu Okay, vahşete sessiz kalan sanatçılara da seslendi, "Başıma gelecekleri az çok tahmin ediyordum ve 60 yaşımda ilk kez polisin gazlı, sulu saldırısına maruz kaldım, plastik mermiyle yaralandım. İnsanın özgürlüğünden daha kıymetli kaybedecek neyi var? Sanatçı arkadaşlarımın para pul, şöhret kaybından korkarak yaşananlara mesafeli durmasını anlamıyorum. Özgürlük olmadan hiçbirinin kıymeti yok ki!

ARKADAŞIMA BENİ BIRAK SEN KAÇ DEDİM
Barikatlara 50-60 metre mesafede durduk. HDP Eş Başkanı Figen Hanım konuşuyordu. Bir ses duyuldu. Ses bombası olduğunu söylediler. Ardından gaz bombası attı polis. Ben de sol bacağımdan plastik mermiyle yaralandım. Canım çok yandı. Arkadaşım Aksel ile el eleydim. "Beni bırak, sen kaç" dedim ama bırakmadı elimi. O mermi gözüme, kafama da gelebilirdi. Şans eseri bacağıma geldi. Daha önce hiç böyle bir olay yaşamamıştım, 60'ımda kısmetmiş

Arzu Okay, benim için “erotik filmlerin gözde aktrisi” demek… ti, “Keşke”siz Bir Kadın’ı okuyana kadar. Hoş, bu erotik filmlerin de en fazla üçünü-beşini izlemişimdir ama işte algı öyle kalıyor.

Yeşilçam’ı çok severim. Yeşilçamcıların anılarını okumayı daha da severim. Türkan Şoray, Nubar Terziyan, Lütfi Akad, Atıf Yılmaz, Halit Refiğ ilk aklıma gelenler. Arzu Okay’ın İletişim Yayınlarından nehir söyleşisini de çıkar çıkmaz okudum. Arzu Okay, Türey Köse ile yarı arkadaşça, yarı profesyonel konuşmuş. Ortaya da muhteşem bir iş çıkmış.

Ne yalan söyleyeyim, kitabı okuyana kadar Arzu Okay’ın kim olduğunu bilmiyordum ben. Yani, bildiğimi sandığım Arzu Okay ile gerçek Arzu Okay’ın hiçbir alakası olmadığını bu kitap sayesinde öğrendim -bir ölçüde yaşla ilgisi varsa da esas sorun daha derinlerde bence.

Birkaç sene önce, Burcu Aktaş’tan Arzu Okay’ın Fransa’da yaşadığını, deri ticareti yaptığını öğrenmiştim sadece. Şimdi hatırlayamadığım bir filmde oynaması için görüşülmüştü sanırım. Ama Arzu Okay, benim için “erotik filmlerin gözde aktrisi” demek… ti, “Keşke”siz Bir Kadın’ı okuyana kadar. Hoş, bu erotik filmlerin de en fazla üçünü-beşini izlemişimdir ama işte algı öyle kalıyor

1955’te Şişli’de doğmuş Arzu Okay. Gencecik bir yaşta Yeşilçam’a adım atmış. 100’ü aşkın filmde oynamış. Zeki Müren’le fotoroman çekmiş. Sinema erotik-komediye dönünce mecburen o da bu alanda devam etmiş. Bütün sinema kariyeri on seneyi bulmamış. Sonra da ticarete atılmış. İngilizce öğrenmek için bir süre İngiltere’de yaşamış. Derken, deri işi için Fransa’ya yerleşmiş. Anlaşılan, tüccarlıkta muvaffak da olmuş. Sadece para kazanmak hayatına mana katmayınca sosyal sorunlarla da ilgilenmiş. Aktivist olmuş.

Ayhan Işık’la, Kadir İnanır’la, Müjdat Gezen’le oynadığı filmlerden bazı anekdotlar anlatıyor. Birbirinden samimi ve çarpıcı. Mesela, onlarca kez izlediğim Uyanık Kardeşler’de Arzu Okay’ın oynadığını ben yeni fark ettim -filmin şarkısını herkes hatırlar: “Param yok / Pulum yok / Malım mülküm olmasın ziyanı yok / Aşkım tek tesellim / İşte budur benim servetim”. Nedense, işte bu zaten kendi adıma yeterince sevimsiz bir şey ve ısrarla yineliyorum, ben Arzu Okay’ın “böyle” bir filmde oynamasını yok saymışım.

Kimilerine göre Türk sinemasının Brigitte Bardot’su Arzu Okay. Ben çok geç keşfettim. Siz benim kadar geç keşfetmeyin ve hemen “Keşke”siz Bir Kadın’ı okuyun derim.

Erotik filmlerle ilgili söyledikleri de çok değerli. Sürekli sorulan “pişman mısın?” sorularını elinin tersiyle itmiş. Bir aktris olarak gelen işi yapmak zorunda kaldığını söylüyor. Filmlerden pişman mı, değil; ama bu filmlerin kötü olmasından pişman. Araya parça sokulmuş olmasından, çekimlerin, senaryoların kötülüğünden. Bu da oyuncunun suçu değil elbette. Ve Tanrı Kadını Yarattı gibi bir film çekilseydi belki Türk sinemasındaki erotizm de çok daha rafine bir yere gelebilirdi.

Erotik film furyası başlamadan birkaç sene önce, Yeşilçam’da moda kovboy filmleriyken Arzu Okay’ı o rollerde görüyoruz. Fotoromanlarda var. Başka rollerde de oynuyor. Arzu Okay, aslında bir aktris ve onun oyunculuğunu salt erotik filmlerle anmak büyük bir hata. Gelen işe göre film çekiyor. Bunu da kitapta sık sık “ekmek parası” olarak anlatıyor ki annesiyle yaşadığı evden çıkıp daha reşit değilken hayata atılan bir genç kız için maişet derdi doğal olarak her şeyin üstünde.

Ama Arzu Okay’ı yaptıkları diğer her şey haricinde sadece erotik filmlerle hatırlamaya çalışan bir basın var. Okay, kitapta buna da isyan ediyor. Türey Köse, meşhur Emmanuelle filmi üstünden bir soru soruyor. “Bir kuşağın seks ikonu” Sylvia Kristel öldüğünde, basın Arzu Okay’ı hatırlamış. Arayıp görüş istemişler.

Ben Paris’teydim Sylvia Kristel öldüğünde. Bana telefon açıyorlar ‘Bu konuda ne düşünüyorsun?’ diye. Böyle sorulara deliriyorum. Niye bir seks ikonu öldüğünde bana soruluyor da Türkiye’de bin tane yalan yanlış şey yapılıyor, ‘Arzu Hanım bunlarla ilgili fikriniz nedir?’ diye sorulmuyor? Benim onlarla ilgili fikrim olamaz mı? Hükümet değişikliğiyle ilgili, Türkiye’deki eğitim sistemiyle ilgili, sansürle ilgili… Bir tek bu konularla ilgili mi fikir sahibi olmalıyım ben?” (s. 65) Bu isyan aynı zamanda hayatta yaptığı -ve başardığı- diğer hiçbir işin görülmemesine.

Okay’ın anlattığı sinema hikâyelerine girmeyeceğim bu yazıda. Her iyi otobiyografik eserde, hatıratta olduğu bazı “hurda malumat” metinden fışkırır. Burada da aynısı olmuş. Bunlardan birkaçına bakalım.

12 Mart zamanı. 16-17 yaşlarındayım. Mersin-Arslanköy’de film çekiyoruz. (…) O köyde o kadar çok kar yağıyor ki, Torosların tepesinde, bayağı yüksek bir yer. Bir sene evvel şehirle irtibat kesilmiş, yiyecek atmışlar helikopterden, o kadar.” (s. 35)

Arzu Okay’ın anıları bize bambaşka bir Anadolu anlatmaya başlıyor böylece. Yetmişlerde, insanlar ölmesin diye -Stalingrad’da kuşatılan Nazi ordusuna yardım etmeye çalışan Göring’in Luftwaffe’si gibi- helikopterlerle gökyüzünden yiyecek atılıyormuş. Üstelik burası Mersin. “Orada bir köy var uzakta / Gitmesek de görmesek de” dediğimiz yerlerden değil.

Aynı günlerde evi terk etmiş. Gene 12 Mart günleri. Gider gitmez kaldığı evin basılma tehlikesi olduğunu öğrenmiş.

Vasıf Öngören falan hepsi oradalar o zaman. 12 Mart dönemi. Gerçekten de iki-üç gün sonra o ev basıldı. Vasıf Bey’i alıp götürdüler.” (s. 38)

Arzu Okay’ın hayatının bir döneminden sonra siyasi ve toplumsal konularla iyice haşır neşir olmaya başlamış. 2015 Aralığında Diyarbakır’daki bir yürüyüşte bacağına plastik mermi gelmiş.

Aşk hayatına da giriyorlar söyleşide. Bir aşk sanırım ancak bu kadar yalın ve içten anlatılır. Bu aşkın erkek kahramanı o dönem Beşiktaş’ta oynayan Yusuf Tunaoğlu: “… hayatımın aşkıdır, hâlâ ona âşığım, hep ona âşıktım.” (s. 40) Bu ilişkinin sonu çok hüzünlü bitmiş. Her büyük aşk gibi bir türlü tam olarak birbirlerine kavuşamamışlar ama kopamamışlar da. Zamansız, ani bir ölümle sona ermiş. “Ölmeseydi yine barışırdık biz.” (s.

Biraz da eski İstanbul’u okuyalım: “O zamanlar Tarabya Plajı var, denize girmeye oraya gidiyorduk.” (s. 41) Gene bu kitapta o meşhur Mecidiyeköy’ün “dutluk” olduğu zamanları hatırlatıyor Arzu Okay. Çocukluğu o dutlukta geçmiş: “İstanbul-Mecidiyeköy’de büyüdüm ben. Mecidiyeköy’de annem bir ev satın almıştı ama elektriği, suyu yoktu; Kurtuluş’a gittik. İlkokul biri Kurtuluş’ta okudum, sonra o eve elektrik, su geldi. (…) Evin arkası dutluktu, hep dut ağaçlarının tepesindeydik. Bizim evden sonra aşağıda Gültepe vardı, arası da boştu. Yamaçta dutçular çadırlarını aşağı kurarlardı, biz yukarıdaki dutlara tırmanırdık…” (s. 14-15)

Hayatının bir döneminden sonra siyasi ve toplumsal konularla iyice haşır neşir olmaya başlamış. 2015 Aralığında Diyarbakır’daki bir yürüyüşte bacağına plastik mermi gelmiş.

“O arada özel tim girdi içeri, hepsinin sadece gözleri ve elleri açık… İstediğimiz sadece barış, başka bir şey istemiyoruz, ‘İnsanlar ölmesin’ diyoruz. Bulduklarına giriştiler, hayatımda o ânı unutamam. İnsanın insana vurduğunda çıkan o sesi unutamam! Gaz bombası, su hiçbir şey…” (s. 100)

77’nin 1 Mayıs’ında da meydandaymış Arzu Okay. Çevresi hep sol eğilimli kişilerden oluşmuş. Özellikle Paris’te iş hayatında başarılı olduktan sonra renkli bir hayat sürmüş. Yılmaz Güney’le, Talabani’yle tanışmış. Aslında bütün hayatı duyarlıkla geçmiş. Maalesef ben bu kitabı okuyana kadar Arzu Okay’ın bu yönünü bilmiyordum.

Reklamlar

ARZU OKAY "Bana oy verirseniz size donumu hediye edeceğim

Bunları da İzleyebilirsiniz